ریزپوشانی  باکتری های پروبیوتیک

حفظ توانایی های باکتری های پروبیوتیک در مراحل تولید و همچنین شرایط نامناسب بدن مثل اسیدی بودن معده ، وجود آنزیم ها و نمک های صفراوی حائز اهمیت است. طبق بررسی ها ، این باکتری ها باید به مقدار107-106   cfu/g در روده وجود داشته باشند ، تا اثرات مفید از خود را بروز دهند. ریز پوشانی بعنوان یکی از نوین ترین روش ها برای حفظ بقاء و توانایی باکتری های پروبیوتیک در مقابل شرایط نامناسب استفاده می شود. ریز پوشانی روشی است که طی آن با پوشش دادن لایه هیدروکلوئیدی به دور سلول و محصور کردن و تفکیک آن از محیط ، باکتری را از شرایط نامناسب و شدید محیطی مانندpH  ، انجماد ، ترکیبات شیمیایی ، اکسیژن مولکولی ، خشک کردن  و باکتریوفاژ حفظ کرده و کمک به آزاد سازی ایمن آنها در نقاط مخصوص بدن می کند. چندین روش برای ریز پوشانی باکتری های پروبیوتیک گزارش شده است. در ریز پوشانی ساختار و ترکیبات ریزپوشینه ها متفاوت است. دو تکنیک کلی برای ریزپوشانی باکتری ها گزارش شده که شامل اکستروژن (extrusion) و امولسیون (emulsion) است. که هر دو روش 80 تا 95% بقاء را افزایش می دهند ، اما روش اکستروژن روشی به مراتب ارزان تر و ساده تر است. به تکنیک های دیگری مثلphase separation و spray drying نیز در کنار روش های ذکر شده در مقالات اشاره شده است. ترکیباتی که در ریزپوشانی مورد استفاده قرار می گیرند شامل آلژینات ، زانتان- ژلان ، نشاسته ، ژلاتین ، کاراگینان ، کیتوزان ، پروتئین های آب پنیر هستند.