دو باکتری اپیولوپیسوم فیشلسونی در سال 1985 و تیومارگاریتا نامی بینسیس که در سال 1999 کشف شده اند، امروزه به عنوان باكتري هاي غول پيكر شناخته می شوند. اپیولوپیسوم فیشلسونی در سال 1985 توسط دانشمند اسرائيلي در روده ماهي جراح كشف شد. اين ماهي در درياي سرخ و آب هاي گرم زندگي مي‌كند. معني نام باکتری نیز مهمان ‌شدن در يك ماهي است. اين باكتري يكي از بزرگترين باكتري هاست و به صورت همزيست در رودة ماهي زندگي مي‌كند.

اپیولوپیسوم فیشلسونی گرم مثبت، ميله‌اي، متحرک، هتروتروف با درصد پایینC+G است و باید درمحيط غني از مواد غذايي زندگي کند. این باکتری با قطر 80 و طول 500-200 (mm5/0) يك ميليون بار بزرگتر از اشرشیا کولای است. اين باكتري از انتشار براي انتقال غذا به داخل سلول هايش استفاده مي‌كند و از همين راه هم كار دفع را انجام مي‌دهد. ساختار سیتوپلاسم، ديواره سلولي و فلاژله در آن ديده مي‌شود و اين باكتري را در ميان كلستریديوم‌ها قرار مي‌دهند. سيكل زندگي روزانة اين باكتري با فعاليت ماهي جراح منطبق مي‌شود. سلول هاي باکتری جدا شده از رودة ماهي جراح فشرده و نوكلئوتيد‌هاي مارپيچي دارند. در صبح زود، نوكلئوتيد ها متراكم، گرد و نزديك به هم هستند و در طول روز اين نوكلئوتيد ها طويل مي‌شوند و در تمام مدت طول روز، طول متوسط سلول ها با نوكلئوتيد ها افزايش مي‌يابد و درصد بزرگي از حجم سلولي اصلي را مي‌سازد. در بعد ازظهر و غروب نوكلئوتيد ها به بیشترین مقدار خودشان تقريباً 75-50% از طول سلول هاي اصلي مي‌رسند و در غروب سلول هاي دختر از سلول هاي والدي آزاد مي‌شوند كه در اثر تخريب سلول هاي والدي است. در طول روز وقتي نوكلئوتيد ها طويل مي‌شوند و باكتري تقريباً به سايز كاملش مي‌رسد ماهي جراح به حداكثر فعاليت خودش می رسد (يعني روده‌اش را با مواد غذايي جلبكي پر مي‌كند). سلول هاي باكتري در شب كوچكتر و فاقد سلول هاي دختري است و اندازه سلول باكتري كاهش مي‌يابد. متابوليسم باکتری در طول روز باعث مي‌شود pH روده كم شود ودر طول شب وقتي ماهي در پناهگاه يا صخره‌اي استراحت مي‌كند، اندازة سلول باكتري كاهش مي‌يابد. باكتري pH رودة ميزبان را در طول روز وشب تنظيم مي‌كند و به هضم غذاي مصرف شدة ماهي كمك مي‌كند.

تیومارگاریتا نامی بینسیس  در سال 1999 در جزيره  نامیبین در آفريقا كشف شد. پهناي اين باكتري 750-100 است و با چشم غيرمسلح ديده مي‌شود. اين باكتري در رسوبات غني از سولفور در كف اقيانوس (آب هاي گرم) يافت مي‌شود و به وسيله اكسيداسيون سولفور كار سم‌زدايي را بوسيلة برداشتن گازهاي سمي از آب انجام مي‌دهد. اين باكتري 8% از حجم رسوبات چنين درياهايي را شامل مي‌شود و يك جنس جديد در بين باكتري هاي سولفوري است. اين باكتري نسبتاً گرد است و سلول هايش به شكل زنجيره‌اي قرار گرفته اند. اگر يك باكتري معمولي مثل اشرشیا کولای اندازة يك موش نوزاد باشد، اپیولوپیسوم فیشلسونی به اندازة يك شير است و تیومارگاریتا نامی بینسیس  به اندازة يك وال آبي است. علت سايز بزرگ اين باكتري وجود يك محفظة پر از مايع (واكوئل) است که 98% از فضای داخلی باكتري را تشكيل مي‌دهد اين واكوئل مقدار زيادي از نيترات را نگه مي‌دارد و جهت اكسيداسيون سولفور و بدست‌آوردن انرژي استفاده مي‌كند. نيترات مي‌تواند به عنوان پذيرندة الكترون در تنفس نيتراتي استفاده شود. غلظت نيترات در سلول اين باكتري بيشتر از نيترات در محيط آب دريا است. به دليل وجود گرانول‌هاي سولفوري كه اين باكتري ها در درون خودشان ذخيره مي‌كنند بصورت سفيد، سبز و آبي مي‌درخشند و نور را منعكس مي‌كنند و به شكل مرواريد به نظر مي‌رسند و به همين دليل هم نام تیومارگاریتا را روی آن گذاشتند. اين باكتري در شرايط كمبود اکسیژن يا فاقد اکسیژن مي تواند نيترات را به سولفيد اكسيد كند و اين كار را به علت توانايي‌اش براي ذخيرة سولفور و نيترات انجام مي‌دهد.