میکروبیولوژی

آلژینات و ترکیبات آن:

آلژینات پلی ساکاریدی خطی و ناهمگن است که از جلبک ها استخراج می شود و به طور عمده در ریزپوشانی باکتری های پروبیوتیکی کاربرد دارد. این ترکیب بر سلول های بدن اثر سمی ندارد ، ارزان است و به آسانی در شرایط روده حل می شود. اما این ترکیب دارای نقصایی نیز است. آلژینات به اسید مقاوم نیست و اسید حاصل از باکتری های پروبیوتیکی روی آلژینات چروک خوردگی ایجاد می کند. همچنین آلژینات به همراه یون کلسیم برای ریزپوشانی استفاده می شود و وجود یون های در گیر کننده کلسیم نظیر فسفات سبب بهم ریختکی ساختار ریز پوشینه می شود. نقص های آلژینات را می توان از طریق مخلوط کردن آن با سایر ترکیبات پلی مری مثل نشاسته یا گلیسرول تا حد زیادی بهبود بخشید. مخلوط کردن آلژینات کلسیم با نشاسته سبب یکدست کردن پوشینه و افزایش خاصیت پری بیوتیکی می شود. همچنین مخلوط کردن آلژینات باگلیسرول سبب افزایش بقای سلول باکتری در شرایط دمایی بسیار پایین می شود.

کاراگینان:

کاراگینان پلی مری پلی ساکاریدی و خنثی است که در مقادیر زیاد به دمای بالا برای حل شدن نیاز دارد. برای حفظ و پایداری این ماده از کلرید پتاسیم استفاده می شود که وجود این یون برای برخی از باکتری های پروبیوتیکی نظیر استرپتوکوکوس ترموفیلوس اثر بازدارندگی دارد.

ژلاتین:

 ژلاتین صمغی پروتئینی است که خاصیت آمفوتری دارد. مخلوط ژلاتین و تولوئن دی ایزوسیانات پوشش محکمی ایجاد می کند که در برابر خرد شدن بسیار مستحکم است. این مخلوط برای ریزپوشانی باکتری لاکتوکوکوس لاکتیس  زیر گونه کرموریس به کار برده شد.

مخلوط زانتان و ژلان:

 زانتان اگزوپلی ساکارید میکروبی با ساختار سلولزی و زنجیره ای از دو مانوز و یک گلوکورونیک اسید است. Xanthomonas campestris پاتوژن گیاهی است که به میزان زیادی صمغ زانتان برای اتصال به گیاه و محافظت در مقابل مواد مضر و خنثی سازی باکتریوفاژها تولید می کند. صمغ ژلان به دلیل نیازمندی به دمای بالا برای ژل بندی که این گرما به سلول های پروبیوتیکی آسیب وارد می کند به تنهایی در ریز پوشانی کاربرد ندارد. از مخلوط صمغ های زانتان و ژلان که در مقابل اسید مقاوم بوده و برای ریزپوشانی باکتری های پروبیوتیکی استفاده می شود این ترکیب بر خلاف کاراگینان برای پایدار شدن نیازمند یون پتاسیم نیست.

کیتوزان:

 کیتوزان(poly-β-(1 4)-D-glucosamine) پلی ساکاریدی خطی با بار مثبت است که از د استیله شدن کتین تولید می شود. کتین دومین پلی ساکارید طبیعی فراوان است که در خرچنگ ، حشرات و مخمر ها وجود دارد. این ترکیب به تنهایی قادر نیست قبلیت زیستی پروبیوتیک ها را حفظ کند و معمولان برای غلاف سازی پوشینه های ژلاتین استفاده می شود.